X 2014 r .
Noc, co nie przynosi ukojenia,
Za długa by zapomnieć,
Zbyt krotka żeby śnić.
Myśl, co robakiem toczy pamięć,
Bólem ci każe żyć.
Ranek, co budzi cię promieniem,
I obiecuje nowy złud.
Niebawem w dzień się przemieni,
Niosąc wraz z sobą życia trud.
I tak przemija szybko życie.
I nie wiesz, kiedy, nie wiesz jak.
Patrząc za siebie masz wspomnienia,
Czy dobre? Powiesz przecież tak.
Co nowe dni przyniosą?
Czy Parki dadzą szansę ci?
Niewiedząc idziesz poprzez życie.
Szukając lepszych nowych dni.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz