Zgubiłam siebie idąc przez życie,
Rozsiałam gdzieś po drodze.
Radość schowałam w szklance
- na dnie,
Gdy wszystko poszło tak
nieskładnie.
Gdy wściekłość z rozpaczą
pod rękę się wzięły,
Drinka nalały i zawołały.
-Zapomnij
Świat jest wtedy piękniejszy .
I troski poszły w kąt.
Raz drugi dziesiąty i tu był moj błąd.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz