. Powiem ci co o tym myślę miły
panie…
Czas nie poczeka ,aż się życiem
znudzimy
Bo niby dlaczego?
Słońce świeci dnia każdego.
Czy wyobrażasz sobie - taką
scenkę małą
Gdyby marzenie Twoje się dokonało.
I w wielkim tłumie jak leci
Bawić się będą - trzystuletnie dzieci.
Więc myślę tak sobie , po co mi to?
W kościach łupanie i walka
Z postępującą sklerozo-tępotą.
Gdy mój zegar stanie z żalem
Lecz powiem ,Dzięki ci Panie.
26.01. 2018 r.
Dzieci dorosły
Zaczęły swoje życie
Jednak najchętniej
Zostały by w domu.
Pięknie
Tylko po co to komu?
A potem pomyślałam
- pal to licho .
Bo jeśli nie odejdą
Zostając przy mym boku,
Będzie to moja porażka ,
Zostanie jak sól w oku.
Najpierw dla towarzystwa
i obopólnej wygody ,
Potem bo będę stara,
Mogę potrzebować pomocy.
O nie -życie ty moje,
Nie ze mną takie numery.
Młodzi niech z życiem się bodą
Beze-mnie do jasnej cholery.
24.01.2018 r.
Pamiętamy tak niewiele.
Z każdym dniem obraz się
zaciera
Tak byłeś tutaj-ale po co?
Kim jesteś? Dlaczego dopiero teraz?
Szary codzienny dzień
Jest niczym odruch bezwarunkowy
Teraz coś zjem a potem ...
Potem na spacer pójdę - majowy.
Lecz są dni warte zapamiętania
Gdy topniał śnieg i trawy się zieleniły
Zaczynał się kolejny wiosenny dzień
A ty przyniosłeś mi anemonów bukiet mój miły.
26.10.22r.
Pokuso dnia
codziennego
Życiem cię
nazwać trzeba
Używki pokazujesz
Spełnienie
obiecując
Kusisz mieszając
rozum
Bo przecież
to nic złego
Wszak nikt
nie umiera
Od życia
wesołego.
Innym
razem gdy nocą
Nie umiesz
już zapomnieć
Szukając
nowych podniet
Rozmieniasz
życie na drobne.
25.10.22r
W czterech
kątach podwórka
Zamknęłaś
swój cały świat.
Stary
dom płotu furtka
Tam
drzewo, a tu kwiat.
Czasem
pragniesz odlecieć
Rozwinąć
skrzydła jak ptak,
Lecz
tylko zataczasz koło
I
wracasz tu po dniach.
W
czterech kątach podwórka
Wciąż
słyszysz śmiech i gwar,
Nie
zauważasz zniszczeń
których
dokonał czas.
21.X.22r
Pytasz o wiarę?
Zastanawiasz się czy wierzę.
Tak.
Mój
Bóg jest wszędzie
Nie żąda ołtarzy,
Jest dobrem
Co na
wszystko patrzy.
Na
szczytach gór
I w
obłokach burzowych chmur.
W szeleście
liści i wiatru porywach
W dobrych
i złych chwilach.
I w
czarnej dziurze
Gdzie
nie widać nadziei
Jest
ze mną
I miłością się dzieli.
